Monday, March 16, 2015

मी आणि तु ....(भाग १)

“Good Morning Pune! सकाळचे ८ वाजले आहेत आणि मी विकी आपल्या सर्वांच आपल्या लाडक्या Talk With Vikcy कार्यक्रमात स्वागत करतो. वाह! आज काय मस्त वातावरण आहे नाही? मस्त रिमझिम पाऊस सुरू आहे आणि मी मस्त गरमा गरम चहा पित तुमच्यासाठी घेऊन आलोय मस्त गाण्यांचा नजराणा....! आपल्याला जर माझ्याशी मस्त गप्पा मारायच्या असतिल , एखादे  गाणे ऐकायचे असेल किंवा तुमच्या some one special ला डेडिकेट करायचे असेल तर लगेच फोने उचला आणि डायल करा ९८४५६५५०५०. चलातर आजच्या कार्यक्रमाची सुरुवात करूयात माझ्या आवडत्या गाण्याने, “चिंब भिजलेले...From movie बंध प्रेमाचे”.

गाणं सुरू झालं तसा मी off Air गेलो. आज खरच खुपच सुंदर वातावरण होतं . बाहेर मस्त रिमझीम पाऊस सुरू होता  पण रेडिओ स्टुडिओच्या या बंद रूममधे तेही AC मधे बसून तो feel आणणं जरा कठिणच जातं होतं . चहा नेहमी प्रमाणे माझ्या आवडीचा म्हणजेच फक्त दुधाचा बनवला होता . एकदम फक्कड!

“विकी SSS!!! कॉल यायला सुरू झाले आहेत. कुठयं लक्ष?” ,राजू सरांच्या आवाजाने मी भानावर आलो. त्यांना एक स्माईल दिली अणि पुन्हा On Air गेलो.

“मग मंडळी! कशी झाली दिवसाची सुरूवात. I hope या गाण्याने तुम्हाला नक्कीच फ्रेश केलं असेल. काय म्हणताय? अजून गाणी ऐकायची आहेत? मग वाट कसली बघताय लगेच फोन उचला आणि डायल करा ९८४५६५५०५०. चला तर बघू आज आपला पहिला caller कोण आहे!

“Hello, मी विकी, तुमच Talk With Vicky कार्यक्रमात स्वागत आहे. आपलं नाव कळू शकेल का?”

“Hi विकी. मी पुनम”

“Hi पुनम. कशी आहेस?”

“मी मस्त. तु कसा आहेस?”

“मी पण एकदम बेस्ट! बर मला सांग तु काय करतेस?”

“मी सध्या इंजिनिअरिंगच्या दुसर्‍या वर्षात आहे. CoEP ला कंप्युटर सायन्सला”

“अरे बापरे! तो आज सुभह सुभह इंजिनिअरसे पाला पडा हे! बचके रेहना पडेगा रे बाबा...! हा हा हा! मग बोल कोणत गाण ऐकायच आहे तुला?”

“Actually मला हे गाण डेडिकेट करायच आहे. Some one special ला.”

“oh! Awesome. याला म्हणतात दिवसाची perfect सुरूवात. बोल कोणतं गाणं ऐकवू?”

“मला “यंदा कर्तव्य आहे” मधिल “आभास हा” ऐकवायच आहे”

“ओह ग्रेट पुनम. मस्त चॉईस. I hope तुझा some one special हा कार्यक्रम ऐकत असेल. Thank you for your call. Now playing “आभास हा !!” from movie यंदा कर्तव्य आहे.”

गाणं पुन्हा सुरू झालं. तसा मी offline झालो. आज पहिलाच caller आपल्या someone special साठी फर्माईश घेऊन आलेला बघुन खुप छान वाटलं. चहाचा घोट घेत घेत या कपलचं एक काल्पनिक चित्र रेखाटत बसलो. चहा झाला म्हणून कप टेबलावर ठेवायला गेलो आणि नकळत अंदाज चुकला आणि कप खाली पडला. माझ्या व्हिलचेअर वरून मला खाली पडलेले तुकडे गोळा करता येत नव्हते. माझी वायफळ धडपढ बघून राजू सरांनी काचेपलिकडूनच “Let it be. Programकडे लक्ष दे ” असा इशारा केला. तसा मी माझी व्हिलचेअर पुन्हा निट सेट करून गाण संपायची वाट बघत बसलो.

आज खुपच call येत होते. ते बघून एक सुखद हास्य नकळत गालावर खुललेलं. आपला show बराच लोकप्रिय आहे हिच जणू त्याची एक पावती असते. तेवढ्यात गाणं संपलं. आता पुन्हा माझी on air जायची वेळ झालेली.

“काय मग पुणेकर! कशी वाटली पुनमची फर्माईश. तिच्या Someone special. अरे बाबा हा कर्यक्रम ऐकत असशील तर बघ पटकन पुनमला call कर! अशी special सगळ्यांच्याच नशिबी नसते रे बाबा! हा हा! चला आता next caller कडे वळू. त्या आधी एक reminder; आपल्याला जर माझ्याशी मस्त गप्पा मारायच्या असतिल , कोणते गाणे ऐकायचे असेल, पुनम सारखं तुम्हालाही तुमच्या someone special ला डेडिकेट करायचे असेल तर लगेच फोने उचला आणि डायल करा ९८४५६५५०५०. बर बघु आपला next caller कोण आहे ते.

“Hello. मी विकी, तुमचं Talk With Vicky कार्यक्रमात स्वागत आहे. बोला काय म्हणताय?”

“Hi Vicky. Thank God you finally picked my call”

“oh! माझं नशिब खुप छान आहे मग आज”

“Naah! Actually I was trying to reach you since last many years”

“हाहाहा! काहीही काय राव! हा कार्यक्रम सुरू होऊन तर अजून वर्षही झालं नाही.”

“Nope dear. I know you personally”

“काय राव सकाळ सकाळी थट्टा! मी काही एवढाही famous नाही की माझे fan followers असतिल”

“नाही. I am serious. I know you better than anyone in this world”

“oh! आईला तर English येत नाही माझ्या. आणि तिचा आवाज एवढा यंगही नाही. त्यामुळे तु माझी आई तरी नक्कीच नाहीस. आणि तिच्याशिवाय मला कोणी ओळखत असेल असं मला नाही वाटत. तरीही चला बघूच. चल, माझा आवडता रंग सांग”

“लाल.”

“Oh! Correct! Wild guess han!!!, चल आता सांग आवडतं फुल”

“सोनचाफा”

“Unbelievable! पुन्हा बरोबर. बरं आवडत ठिकाण?”

“मनाली”

“आवडता लेखक?”

“पु.ल. देशपांडे”

“आवडता अभिनेता?”

“आमिर खान”

मी प्रश्न विचारत होतो अन ती  एका पाठोपाठ एक अचुक उत्तरं देत होती. प्रत्येक अचुक उत्तरासोबत माझी बैचेनी वाढतचं होती. माझ्या अपघातानंतर गेले ४ वर्ष मी आणि माझी आई पुण्यात राहायला आलो होतो. ना कोणी जवळचा मित्र ना मैत्रिण. तरिही ही माझ्याबद्दल एवढ कसं जाणत होती? शेवटी मला राहावल नाही.

“बाई मी हारलो! कोण आहेस तु?”

“मी बोल्ले होते की I know you better than anyone. पण तु अजूनही सुधारला नाहीस! तसाच आहेस!”

“पण तु आहेस तरी कोण?” आता तर मी पुर्णतः बैचेन झालो होतो. तेवढ्यात तिकडून आवाज आला

“मुग्धा. मुग्धा परांजपे.”

एक जबरदस्त धक्का! स्टुडिओ मध्ये स्मशान शांतता! विकी पुर्ण  shock मधे.................!

==========================================================================

आज बऱ्याच दिवसांनी पुन्हा ब्लॉग लिहितोय. डोक्यात बऱ्याच दिवसांपासून एखादी दीर्घकथा लिहायची इच्छा होती ती इच्छा  या  "मी अणि तु"  दीर्घकथेद्वारे पुर्ण करण्याचा मी प्रयत्न करेन. हा पहिला भाग कसा वाटला ते मला नक्की कळवा.

-अद्वैत कुलकर्णी

7 comments:

Ratings and Recommendations by outbrain

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...